هفته چهارم یازده ماهگی نوزاد برای فرزندتان رنگ و بویی دیگر دارد. چرا که دلش میخواهد در کنار بچه ها بازی کند. به شما پیشنهاد میکنیم برای تقویت مهارت‌های اجتماعی فرزندتان برنامه‌ریزی کنید. در ادامه به شما خواهیم گفت که چطور این کار را انجام دهید. و اما در این هفته زمانش رسیده که برای فرزندتان محدودیت بگذارید.
اگر کاری انجام می دهد که خوشایند تان نیست به او «نه» بگویید و او را به کار دیگری مشغول کنید. درباره رابطه تان با همسرتان خواهیم گفت و برای معتادان به کار کردن نیز نکات جالبی داریم که بدون شک توجه به آن ها حال روحی بهتری برایتان رقم میزند. در پایان نیز درباره خلق و خوی کودک میگوییم و شما را با روحیات فرزندتان آشنا خواهیم ساخت. با ما همراه باشید.
در هفته چهارم یازده ماهگی نوزادتان اظهار وجود کرده و تمایل دارد که یک شبه همبازی داشته باشد. به نوعی دلش می خواهد در کنار بچه های دیگر از جمله خواهر یا برادرش بازی کند. با دوستان خانوادگی تان قرار گذاشته و در صورت امکان به خانه یکدیگر بروید تا بچه های تان بتوانند در کنار هم بازی کنند. این دیدارها کمک زیادی به رشد مهارت های اجتماعی کودک میکند. فقط یادتان باشد فرزندتان برای اینکه در مورد مفاهیمی چون دوست پیدا کردن و مشارکت کردن بداند هنوز خیلی کوچک است.
بنابراین نباید از او در این مورد انتظار زیادی داشت. این قرارهای دوستانه را به عنوان مسیری ببینید که پایه گذار مهارت برقراری ارتباط با دیگران است.به علاوه ممکن است فرزندتان از این ملاقات ها ایده های تازه ای برای بازی کردن نیز به دست آورد. بنابراین از هر طرف که نگاه کنید، یک بازی دو سر برد است.
در هفته چهارم از ماه یازدهم فرزندتان دستورالعمل های ساده را متوجه می شود ولی ممکن است همیشه به آنها عمل نکند. دلیلش چیست؟ دلیلش آن است که نوزادان کنترل بسیار کمی بر رفتارهای خود دارند. یعنی با وجود اینکه ممکن است بدانند کلمه نه به چه معنی است، باز رفتارشان را تکرار کنند. یکی از تبعات این کار در بازی کردن رخ می دهد. نمی داند چه چیزی برایش خطر دارد و ممکن است کارهایی انجام دهد که برایش خطرناک باشد. نقش شما به عنوان یک پدر و مادر آگاه این است تا جای ممکن محیطی امن برای بازی کردنش ایجاد کنید. این گونه دیگر مجبور نیستید تمام روز “نه” بگویید.
چند هفته قبل قبل گفتیم حافظه بلند مدت نوزاد به احتمال زیاد تا سه سالگی نیز پرورش نخواهد یافت. بنابراین چون حافظه کوتاه مدتی دارد، احتمالا فراموش میکند که شما امروز به او چه گفته اید. با این وجود حتما به شما پیشنهاد می کنیم که برایش محدودیت بگذارید و به هیچ عنوان برای این کار زود نیست.
او را با مفاهیمی مثل درست یا غلط و امن یا ناامن آشنا سازید. کاری که به نظرتان بهترین تصمیم است را انجام دهید. مثلاً اگر کیک شکلاتی بخورد و شما به او اجازه ندهید زیاده روی کند، باعث نمیشود که مادر بد جنسی به نظر برسید. شما در واقع برای سلامتی او محدودیت گذاشته اید. یک مثال دیگر برایتان بزنیم. اگر موهای کسی را کشید، از این کار جلوگیری کرده و از فرزندتان بخواهید که موهای او را نوازش کند. به او یاد دهید که چطور این کار را انجام دهد.
خلاصه کلام اینکه فرزندتان به کشف دنیا بیش از گوش کردن اهمیت میدهد. بنابراین اگر به حرف تان گوش نداد، ناراحت نشوید. چیزی که به نظر شما نافرمانی نوزاد است، برای او به منزله کشف بیشتر دنیاست. پس پیشنهاد می کنیم به جای این کارها، محیطی امن برای کنجکاوی فرزندتان فراهم کنید.
برقراری تعادل بین کار و زندگی خانوادگی به خصوص اگر مدیر شما خانواده دوست نباشد، کار حضرت فیل است. اما با کمی برنامه‌ریزی میتوان این تعادل را برقرار کرد. مثلاً به این فکر کنید که چه کاری می توانید برای بهبودی بهره وری تان انجام دهید. یعنی بدون اینکه نیاز باشد ساعت کاری بیشتری را بگذرانید. وقتی به محیط خانه می آیید، فکر و ذکرتان مراقبت از نوزاد باشد.
به خودتان استراحت دهید و کمال گرا نباشید. نمیتوان همه کارها را به شکلی عالی انجام داد. با مدیر تان درباره شرایط خواص خود صحبت کنید و بگویید اولویت اول زندگی تان در حال حاضر فرزندتان است. اما همچنان تلاش می کنید که کارتان را به شکلی عالی انجام دهید.
خلق و خوی کودک شامل نحوه پاسخگویی او به محیط اطرافش است. یعنی این که مثلاً فرزند شما چه نوع الگوی تغذیه و خوابی دارد. از نظر اجتماعی رفتارش چگونه است و اینکه آیا سازگار است؟ وقتی می‌خواهید او را آرام کنید، چه واکنشی نشان میدهد. عوامل بسیار زیادی وجود دارند که همگی در کنار هم خلق و خوی نوزاد خلق و خوی فرزند ۱۱ ماهه تان را شکل می دهد. حال ممکن است ۲ سوال کلیدی برایتان پیش بیاید که ما به هر دو سوال پاسخ میدهیم.
شاید اولین سوالی که احتمالا در نگاه اول به ذهن شما خطور میکند، همین باشد. از بعضی جهات پاسخ این سوال مثبت است یعنی میتوان حدس زد که چه شخصیتی دارد. وقتی نوزاد ۳ یا ۴ ماهه است، شما با رفتار خود بخشی از خلق و خوی او را شکل میدهید. وقتی نوزاد به ده ماهگی رسید شخصیتش بیشتر و بیشتر مشخص می‌شود. در آن زمان است که با مشاهده عکس العملش در شرایط مختلف می‌توانید حدس بزنید که وقتی بزرگتر شد چه شخصیتی خواهد داشت.
نکته: به الگوی کلی رفتارش توجه کنید و در دام رفتارهای جزئیاتش نیفتید.
نوزادان وقتی در مراحل رشد قرار دارند گاهی بنا به شرایط، رفتار خاصی از خود نشان می‌دهند. به همین دلیل است که نمیتوان از یک رفتار نتیجه ای کلی گرفت. به شما پیشنهاد می کنیم که رفتار کلی اش را در نظر بگیرید.
احتمالا رفتاری مانند خجالتی بودن در خلق و خوی فرزندتان وجود دارد که شما را نگران کرده و می خواهید برایش کاری انجام دهید. اگر اینگونه است همین جا ترمز کنید. چند کلمه‌ای برایتان حرف داریم. چند کلمه‌ای که هر چند کوتاه است ولی ممکن است زندگی شما و فرزندتان را دگرگون سازد.
نظاره گر رفتار فرزندتان باشید و سعی کنید به جای قضاوت کردن درکش کنید. به فرزندتان برچسب نزنید و کاری نکنید که خدای ناکرده احساس کند نقص دارد و یا بچه بدی است. فرقی هم نمی‌کند که جلوی دیگران باشد و این که در خانه خودتان!
پیشنهاد تربیتگرام
به جای رفتار های بالا بر روی احساساتش تاکید کرده و آنها را تایید کنید. مثلا وقتی ناراحت است به او بگویید میدانید ناراحت است. در شرایط سخت عشق بدون این قید و شرطی به او داده و او را نسبت به توانایی هایش تشویق کنید. اجازه دهید هویتش را خودش تعیین کند نه آن که شما آن را برایش مشخص کنید. به زبان ساده‌تر آرزو های از دست رفته تان را در فرزندتان جستجو نکنید.
همه بچه‌ها منحصر به فرد هستند و در مدت زمان مشخصی به نقاط عطف رشد خود می‌رسند. این مقالاتی که ما درباره رشد هفته به هفته نوزاد می‌نویسیم، جزئیاتی درباره این مراحل به شما می‌گوید و اینکه ممکن است چه اتفاقی رخ دهد. اگر الان رخ نداده باشد، در آینده این اتفاق می‌افتد. اگر نوزاد شما نارس بوده، توجه داشته باشید که نوزادان نارس برای رسیدن به مراحل خاصی از رشد به زمان بیشتری نیاز دارند. به شما توصیه میکنیم که هر گونه نگرانی و سوال خود را با پزشکان اطفال در میان بگذارید.
tarbiatgram@
tarbiatgram_com@
