یک ماهگی نوزاد حاوی حوادث بسیار زیادی است. از رفلکس های هفته اول تا آرام شدن به کمک مکیدن انگشت، نوزاد اولین نقاط رشد خود را در این ماه یاد میگیرد. اما همیشه مسائلی مانند وزن نگرفتن و کاهش مرگ ناگهانی نوزاد نیز وجود دارند که نگرانی شما را برمی‌انگیزند. ممکن است برخی روزها از اینکه فرزندتان را به دنیا آورده اید پشیمان شده و گرفتار ناراحتی و حتی افسردگی پس از زایمان شوید. اما نگران نباشید چرا که ما در ادامه تمام اتفاقاتی که ممکن است برای شما و فرزندتان رخ دهد را آورده‌ایم.
بگذارید خیالتان را راحت کنیم. اگر بدن نوزاد تازه متولد شده هنوز خوب شکل نگرفته، نگران نباشید. چون تا همین چند ساعت پیش که در رحم مادرش بوده، بدنش حالت جمع شده داشته است. بنابراین به احتمال زیاد تا چند روز و تا پایان هفته اول نوزادی، دست و پاهای فرزندتان به هم چسبیده و خیلی نزدیک باشد. اما نیازی به نگرانی نیست.
نوزاد شما کم کم بدن خودش را از هم باز میکند و وقتی به شش ماهگی میرسد، دیگر بدنش شکل میگیرد. در این مدت و تا زمانی که به زندگی بیرون از محیط گرم و امن رحم مادر عادت کند، باید او را قنداق پیچ کنید. جالب است بدانید که نوزادتان از قنداق پیچ شدن وسط یک پتوی نازک لذت می‌برد.
نوزاد شما با چند رفلکس به دنیا می‌آید. اولین رفلکس به رفلکس مورو یا استارتل معروف است. به کمک این رفلکس، نوزاد شما وقتی یک صدای بلند یا حرکت ناگهانی را احساس کرد، سر و پاهایش را باز کرده، بازوهایش را به سمت بالا برده و انگشتانش را هم باز میکند. بهتر است بدانید که این رفلکس حتی در زمان خواب هم عمل میکند. توجه کنید که تا حدود چهار ماهگی این رفلکس دیگر وجود خارجی نخواهد داشت.
رفلکس جستجو یا دهان گردی یکی دیگر از عکس العمل های غیر ارادی نوزاد بوده که در هنگام شیر خوردن از سینه مادر کاربرد دارد. به کمک این رفلکس فرزندتان سینه شما را پیدا کرده و یاد میگیرد که چطور شیر بخورد.
وقتی گونه، لب یا دهن نوزاد را با انگشتانتان لمس میکنید، سَرِش را به سمت شما برمی‌گرداند و دهنش را باز میکند.
در دنیای نوزاد شما هیچ چیزی مهم تر از غذا نیست زیرا زندگی و رشدش به آن وابسته است. البته خواب نوزاد هم اهمیت زیادی داشته و راستش را بخواهید با اختلاف خیلی کمی در رده دوم قرار میگیرد. بیشتر نوزادانی که تازه به دنیا می‌آیند، در هفته اول باید هر دو یا سه ساعت یک بار شیر بخورند.
برنامه خواب نوزاد شما به صورت پیوسته نیست و ممکن است با نوزادهای دیگر متفاوت باشد. اما بدون شک میزان خواب در تمام نوزادان مشترک است. به طور کلی فرزند شما به 16 ساعت خواب در طول شبانه روز نیاز دارد. البته همانطور که گفتیم این میزان خواب به صورت پیوسته نیست و نوزادتان ممکن است بیشتر از 8 بار در طول شبانه روز چرت بزند.
این وضعیت به همین شکل ادامه پیدا میکند تا اینکه در پایان یک ماهگی نوزاد به یک الگوی منظم برای خواب و تغذیه برسد. اما تا آن موقع به هیچ وجه او را به این کار مجبور نکنید.
در این دوران ترجیحاً قبل از اینکه فرزندتان به گریه بیفتد، به محض اینکه فهمیدید گرسنه است، به او شیر دهید.
در زمان تولد، فرزندتان حس چشایی بسیار خوبی دارد. در واقع به نظر میرسد که نوزادان تازه متولد شده حتی حس چشایی بهتری نسبت به بزرگسالان دارند. فرزند شما در همان هفته اول میتواند مزه های شیرین و تلخ را تشخیص دهد. در صورتی که تا پنج ماهگی نمی‌تواند نسبت به غذاهای شور واکنش نشان دهد.
حس بویایی نوزاد از همان اول فعال است و کار میکند و میتواند بوها را تشخیص دهد. اینجا یک نکته خیلی جالبی وجود دارد که حیفمان می‌آید به شما نگوییم. دقت کردید وقتی پوشک نوزاد را عوض میکنید، سرش را میچرخاند؟ این یعنی نوزادتان از بوی بد اصلا خوشش نمی‌آید.
تحقیقات نشان داده که نوزادان پنج روزه نسبت به پَدِ سوتین که از شیر اشباع شده باشد، واکنش نشان میدهند. دلیلش هم آن است که میتوانند شیر مادر را بو کنند. چند روز بعد هم باز تمایل دارند که شیر مادر را بو کنند. به احتمال زیاد متوجه این موضوع شده اید که نوزادتان به کمک حس بویایی‌اش به سمت سینه تان تکان میخورد.
9 ماه انتظار و سختی به پایان رسیده و شما اکنون یک فرزند دارید. او متعلق به شماست. او با شما به خانه می‌آید و زندگی‌اش به عشق و مراقبت اصولی پدر و مادر و همچنین تغذیه مناسب وابسته است. قرار نیست در عرض یک روز، نحوه مراقبت از نوزاد را یاد بگیرید. پس خودتان را به آب و آتش نزنید. در عوض بهترین کار این است که وقتی فرزندتان گریه میکند یا مضطرب است، سریع به دادِش برسید. این کار به ایجاد اعتماد بین شما و نوزادتان کمک کرده و اساس رشد سالم فرزندتان را شکل میدهد.
به یاد آورید که اگر نوزاد شما به صورت نارس به دنیا آمده، معمولاً به زمان بیشتری برای رسیدن به مراحل رشد نیاز دارد. در صورتی که در این مورد ابهام دارید، بهتر است با پزشک متخصص مشورت کنید.
بینایی نوزاد در اوایل یک ماهگی هنوز آنقدر خوب نیست و محیط اطرافش را به صورت تار میبیند. این موضوع طبیعی است زیرا به طور کلی نوزادان نزدیک بین هستند. دلیلش هم آن است که قرار است بتواند اشیایی که در فاصله 30 سانتی متری‌اش قرار دارند، به بهترین شکل ممکن ببیند.
اگر فرزندتان تنها به چشم‌های شما نگاه میکند، نگران نباشید. او دوست دارد بیشتر به ابروها، مو و دهن شما نگاه کند. میدانید چرا؟ چون در یک ماه اول، نوزاد میخواهد شما را بیشتر بشناسد و به همین دلیل ارتباط چشمی بیشتری برقرار میکند. همچنین تحقیقات نشان داده که نوزاد تازه متولد شده چهره را به تمام چیزهای رنگی دیگر ترجیح میدهد.
پیشنهاد تربیتگرام
در طول روز(زمان بیداری نوزاد) چهره تان را به فرزندتان نزدیک کنید. زمانی هم که خودتان یا همسرتان نوزاد را بغل کردید، به آرامی سرتان را به طرفین برگردانید تا ببینید که آیا صورت شما را دنبال میکند یا نه؟ میخواهید بدانید فایده این کار چیست؟ مزیت آن کمک به رشد ماهیچه‌های چشم فرزندتان است.
توجه
اگر چشم های فرزندتان انحراف دارد، وحشت نکنید. این کاملاً طبیعی است که فرزند شما در ماه اول یا پس از آن نیز چشمانش انحراف داشته باشد.
اولین موردی که احتمالاً دوست دارید در موردش بدانید، این است که چه زمانی نوزاد به اندازه کافی شیر خورده است. بخصوص اگر به نظر میرسد که همیشه گرسنه است.
آیا جوابی برا این پرسش شما وجود دارد؟ بله، فقط یادتان باشد که نوزاد بعد از چند ساعت شیر خوردن، آن را هضم میکند.
یکی از بزرگترین دغدغه های مادران این است که آیا فرزندشان خوب وزن گرفته است یا خیر؟
راستش را بخواهید نمیتوان به این سوال جواب قطعی داد. تفاوتی ندارد شما از سینه خودتان به نوزاد شیر میدهید یا اینکه از شیر خشک استفاده میکنید. در هر صورت بهتر است یادتان باشد که مراحل رشد در همه نوزادان باهم یکی نیست و رشد نوزاد ممکن است در زمان های مشخصی کُند شود. علاوه بر آن اگر نوزاد شما در هنگام تولد بزرگ بوده، به همان اندازه و خیلی سریع رشد نمیکند. اما در زمان پیشبینی شده به آن میزان رشدی که نیاز دارد، میرسد.
اگر نوزاد شما نقاط عطف رشدش را به موقع سپری کرده و به نظرچهره شاداب و سالمی دارد، به احتمال زیاد شرایط مناسبی خواهد داشت. اما به هیچ عنوان دلیل نمیشود که وزن کودک را بررسی نکنید. مراحل رشد نوزاد باید به صورت مرتب زیر نظر یک پزشک متخصص قرار گیرد.
در ماه اول تولد، اولین مدفوع نوزاد به دلیل وجود مکونیوم در روده‌اش رنگی مایل به سبز تیره دارد. موکونیوم ماده‌ای است که نوزاد در رحم مادر از آن تغذیه میکرده است. وقتی شروع به شیر خوردن میکند، اثر مکونیوم از بدنش پاک شده و مدفوعش متمایل به رنگ زرد میشود.
توجه کنید که رنگ مدفوع فرزندتان ممکن است به صورت روزانه تغییر کند. یکی از دلایلش رژیم غذایی شماست و همچنین مقدار شیری که از سینه خودتان یا به صورت شیر خشک به نوزاد میدهید. این را هم بدانید که اگر به نوزاد ازسینه خودتان شیر میدهید، مدفوعش نرم است.
به طور معمول فرزند شما در هفته دوم احتمالاً بین 8 تا 12 بار باید مدفوع کند. اما اگر کمتر از این شد هم اشکالی ندارد. در واقع اگر حداقل یک بار مدفوع کند، حالش خوب است و مشکلی ندارد.
حدود دو تا چهار روز بعد از اینکه نوزاد متولد میشود، شیر به درون سینه شما سرازیر میشود و سینه تان را پر میکند. همین اتفاق باعث میشود نوک سینه هایتان درد گرفته و شیر دادن با درد همراه شود. (تا قبل از این اتفاق، نوزاد شیری به نام آغوز میخورد). اگر برای اولین بار است که بچه دار می‌شوید، این تغییر مهم باعث میشود که در ابتدای شیر دادن به نوزاد در سینه تان درد داشته باشید. دلیلش آن است که سطح هورمون های شما افت میکند. همچنین شما هنوز با حس مکیدن سینه توسط فرزندتان آشنا نیستید.
در روزهای اولیه ممکن است سینه‌هاتان سفت شود و احساس گرما و درد داشته باشید. با این وجود دلیل نمیشود که نباید به نوزادتان شیر دهید. این درد زمان زیادی طول نمیکشد و به مرور زمان وقتی بدنتان به شیر دادن عادت کرد، از بین می‌رود.
یرقان و زردی حالتی است که صورت و سفیدی چشمان فرزندتان زرد میشود. اگر شما انگشتتان را به بینی یا سینه نوزاد فشار دهید، رنگ زرد را میبینید. اگر فرزندتان پوست تیره ای دارد، همچنین میتوانید رنگ زرد را در سفیدی چشم نوزادتان ببینید.
رایج ترین نوع یرقان در روزهای دوم یا سوم زندگی نوزاد رخ میدهد. در این زمان، شما از بیمارستان مرخص شده و در خانه هستید. بنابراین خیلی مهم است که به آن توجه کنید. در بیشتر موارد این نوع یرقان که یرقان فیزیولوژیک نامیده میشود، خود به خود بعد از دو هفته ناپدید میشود. اما احتمالاً بعد از این مدت پزشک به شما توصیه میکند که نوزادتان آزمایش بیروبیلین یا زردی بدهد. معمولا در این آزمایش کمی خون از پاشنه پا فرزندتان میگیرند.
در موارد بسیار نادری از یرقان، پزشک متخصص تشخیص میدهد که باید عکس درمانی یا نور درمانی انجام شود. نور درمانی فرایندی است که در آن فرزند شما به صورت برهنه زیر دستگاهی قرار داده میشود. پس از آن نوری آبی به بدنش تابیده میشود تا زردی بدنش از بین برود. این کار معمولا در بیمارستان انجام میشود.
در دوران بارداری، رحم شما برای نوزادتان گرم و نرم بوده؛ بنابراین زمان می‌برد تا خودش را با اشیا، صداها و احساساتی که در بیرون از بدن شما وجود دارد، وفق دهد. احتمالا تا هفته سوم نوزادی هنوز برای شما سخت باشد که بدانید فرزندتان چه احساسی دارد. دلیلش آن است که نوزاد حالتهای مختلف خواب و بیداری کامل را تجربه میکند.
تنها راهی که او میتواند با شما ارتباط برقرار کند، از راه گریه کردن است. اما علاوه بر این، شما میتوانید از طریق صدا و یا لمس کردن با نوزادتان در هفته سوم تولد ارتباط برقرار کنید. خوشبختانه فرزندتان میتواند صدای شما را تشخیص دهد و تفاوتش با دیگر صداها را متوجه میشود.
البته راه های دیگری نیز وجود دارند که نوزاد به کمک آن میتواند با شما ارتباط برقرار کند. به احتمال زیاد فرزندتان عاشق این است که او را بغل بگیرید، نوازش کنید، ببوسید، ماساژ دهید و حملش کنید. او حتی ممکن است وقتی شما را میبیند و یا صدای شما را میشنود، از خودش صدایی درآورد.
شاید متوجه این موضوع شده باشید که نوزادتان در پایان روز بهانه گیری میکند. این کاملاً طبیعی است. یکی از دلایل احتمالی اش عدم تحمل صدا و اشیا توسط نوزاد است. حتی اگر خانه نسبتاً آرام باشد، ممکن است این اتفاق رخ دهد.
وقتی فرزندتان صداهای جدید را میشنود، میزان تپش قلب نوزاد و الگوی مکیدنی که دارد، تغییر میکند. در ماه های اول تولد هر وقت احساس کردید که فرزندتان مضطرب است، با ماساژ دادن، تکان دادن و همچنین خواباندن در تخت او را آرام کنید.
وقتی آدم ها برای اولین بار بچه دار می‌شوند، به طور طبیعی احساسات شکننده ای را تجربه میکنند. حداقل 60 و حداکثر 80 درصد از مامان اولی ها ناراحتی پس از زایمان را تجربه میکنند. ناراحتی پس از زایمان شکلی ضعیف‌تر از افسردگی پس از زایمان بوده که مواردی مثل نگرانی، اختلال خواب، عدم تعادل احساسی را به همراه دارد.
اگر ناراحتی شما بیش از دو یا سه هفته طول بکشد، ممکن است افسردگی پس از زایمان داشته باشید. موضوعی بسیار جدی که در 20 درصد مامان اولی ها رخ میدهد. اگر هر گونه علائمی از جمله بیهوشی، عدم تحرک، کاهش اشتها، نگرانی، احساس گناه، حملات ناگهانی مثل تند شدن ضربان قلب، سرگیجه و نگرانی بیش از حد و فکر کردن درباره خودکشی دارید، فورا به یک متخصص روانشناس مراجعه کنید.
سندرم مرگ ناگهانی نوزاد وقتی رخ میدهد که نوزادان زیر یک سال بدون هیچ خبر قبلی و هشداری در خواب می‌میرند. با وجود اینکه علت اصلی مرگ در نوزادان بین یک ماهه تا یک ساله همین سندرم است، همچنان احتمال وقوع آن بسیار نادر است. آماری در کشور آمریکا وجود دارد که میگوید سالانه این سندروم حدود 1500 قربانی میگیرد. این سندرم بیشتر بر روی نوزادان بین یک تا چهار ماه تاثیر می‌گذارد. 90 درصدر آن نیز برای نوزادان کمتر از شش ماه رخ میدهد.
برای اینکه ریسک مرگ نوزادتان را کم کنید، سعی کنید همیشه به پشت(نه شکم یا پهلو) بخوابد. از سال 1994 که محققان و پزشکان این توصیه(به پشت خوابیدن) را کرده اند، میزان مرگ ناگرانی نوزاد 50 درصد کم شد.
در هفته چهارم نوزادی، نوزادان عاشق مکیدن هستند و به آن نیاز دارند. بنابراین مانع این کارشان نشوید. به احتمال زیاد از اطرافیان شنیدید که پستانک در آرام کردن نوزاد موثر است. البته اگر از سینه به فرزندتان شیر میدهید، بهتر است تا هفته چهارم پس از تولد صبر کنید. وقتی نوک سینه شما، انگشتان و یا پستانک در دسترس نوزاد نباشد، انگشتانش رو مِک میزند تا خودش را آرام کند.
اجازه دهید درباره دادن پستانک به نوزاد به یک آمار موثق اشاره کنیم. انجمن پزشکان آمریکا توصیه میکنند که به فرزندتان در زمان خواب و چرت زدن پستانک بدهید. اما چرا این حرف را زدند؟ تحقیقی انجام شد که میگفت استفاده از پستانک ریسک مرگ ناگهانی نوزاد را کم میکند.
این تحقیق همچنین اشاره می‌کرد: اگر زمانی که فرزندتان خواب است، پستانک از دهنش بیفتد، دیگر لازم نیست آن را دوباره در دهانش بگذارید. همچنین اگر از پستانک خوشش نمی‌آید، مجبورش نکنید که به زور از آن استفاده کند.
توجه
مراقب باشید که از پستانک های متناسب با سن نوزادتان استفاده کنید. همچنین برای مدت زیادی از آن استفاده نکنید تا زمانی که فرزندتان شروع به دندان در آوردن کرد، اثر منفی نداشته باشد.
با وجود اینکه نوزاد در این هفته ها بیشتر مواقع خواب است، پیشنهاد میکنیم در زمان بیداری نهایت استفاده از زمان را ببرید و فرزندتان را به شکم بخوابانید. شاید بپرسید چرا؟ قبلاً گفتیم که در زمان خواب، نوزاد باید به پشت بخوابد. اما در زمان بیداری اوضاع متفاوت بوده و برای تقویت عضلات گردن فرزندتان باید رو به شکم قرار بگیرد.
این کار به او کمک میکند که در آینده بتواند چهار دست و پا برود، بنشیند و دور بخورد. قرار دادن نوزاد رو به شکم مزیت فوق العاده دیگری نیز دارد. در واقع انجام این کار باعث میشود از صافی پشت سر نوزاد جلوگیری کند.
در هفته چهارم نوزادی، احتمال اینکه فرزندتان وقتی رو به شکم قرار دارد، آرام آرام سرش را بلند کند. خدا را چه دیدید! شاید هم بتواند سرش را به طرفین بچرخاند.
پیشنهاد تربیتگرام
برای اینکه نوزاد تشویق سرش را بالا نگه دارد، صورتتان را روبروی نوزاد بگیرید. میتوانید یک کار قشنگ دیگر هم انجام دهید. به ما اعتماد کنید. این کار به نوزاد شما کمک زیادی میکند. یک حوله یا پتو را رول کرده و آن را زیر سینه نوزاد بگذارید. این کار به او کمک میکند که راحت تر بتواند شکمش را از زمین بلند کرده و بعدا بنشیند. شاید در اوایل این کارها را به سختی انجام دهد، اما به زودی به دلیل رشد سیستم عصبی و ماهیچه‌هایش، مهارت بیشتری در این کار پیدا میکند.
همانطور که میدانید، نوزادان وقتی به دنیا می‌آیند، تقریبا در بیشتر اوقات خواب هستند؛ و برای اینکه ریسک مرگ فرزندتان را کم کنید، باید او را به پشت بخوابانید. اما وقتی بیدار است، اوضاع فرق میکند. بهتر است در این مواقع فرزندتان را به شکم بخوابانید. این کار به تقویت ماهیچه‌های شکمش کمک میکند. بنابراین از همین امروز و عادت کنید که هر روز او را به شکم بخوابانید.
اگر خودتان یا همسرتان سیگار میکشد، بهتر است سعی کنید راهی پیدا کنید که این کار را ترک کنید. میدانید چرا؟ چون ممکن است برای نوزاد خیلی خطرناک باشد. از جمله اثرات منفی سیگار کشیدن بر نوزاد میتوان به ضعف ریه اشاره کرد. همچنین او را در معرض عفونت گوش قرار میدهد، اختلالات خوابش را بیشتر کرده(علت اصلی مشکلات یادگیری، سلامتی و رفتاری ) و همچنین احتمال مرگ ناگهانی نوزاد را دو برابر میکند. حتی اگر در غیاب فرزندتان سیگار نکشید، مواد شیمیایی مضر در عرض یک دقیقه سراسر خانه را فرا میگیرد.
خیلی از پدر مادرها میگویند وقتی برای اولین بار بچه شان را میبینند، پیوند عجیبی با او احساس میکنند. اما این حرف بیشتر در حد یک افسانه است. واقعیتش این است که پیوند بین نوزاد و مادر یک شبه ایجاد نمیشود و زمان می‌برد. حداقل این اتفاق در بیش از نیمی از مادر اولی ها می افتد. دلیل خوبی نیز پشتش وجود دارد.
ممکن است حتی تا هفته چهارم نوزادی نیز آن پیوند عجیب و غریب و ماورایی را حس نکنید. حقیقتش آن است که بارداری، بچه دار شدن و ریکاوری بعد از به دنیا آوردن فرزند مادر را از نظر جسمی ضعیف میکند. اگر در زمان بچه دار شدن با مشکل مواجه شده باشید که دیگر وضعیت بدتر میشود. همچنین اگر تا قبل از بچه دار شدن زمان زیادی را با نوزادان سپری نکردید، احساس مسولیت شدیدی به شما دست میدهد و مضطرب می‌شوید.
بهتر است بدانید که رابطه با نوزاد مثل هر آدم دیگری به زمان نیاز دارد. باید اینقدر با او ارتباط داشته باشید و بر روی این رابطه سرمایه گذاری کنید که این رابطه رشد کرده و بین شما و فرزندتون پیوندی عمیق ایجاد شود. بنابراین اگر زمانی که به فرزندتان نگاه میکنید، احساس میکنید به یک موجود کوچک عجیب و غریب خیره شدید، لازم نیست احساس گناه کنید.
اگر این احساس بعد از چند هفته ادامه پیدا کرد، احتمال دارد به افسردگی پس از زایمان مبتلا شده باشید. حدود 20 درصد از مادر اولی ها از این نوع افسردگی که در نتیجه تغییرات هورمونی پس از بچه دار شدن به وجود می‌آید، رنج می‌برند.
علاوه بر احساس دوگانگی درباره مادر بودن، علائمی مثل بی خوابی، اضطراب، تغییر در اشتها و اقدام به خود زنی یا اذیت نوزاد، شما را کاندیدای افسردگی پس از زایمان میکند.
افسردگی پس از زایمان هیچ ربطی به فرم بدنی شما به عنوان مادر نداشته و بیشتر آن به خاطر تغییرات هورمونی است که هیچ کنترلی بر آن ندارید. اگر احساس میکنید که دچار افسردگی پس از زایمان شدید، فوراً با پزشک متخصص خود تماس بگیرید. این کار را به چکاب کلی پس از زایمان موکول نکنید. هر چه زودتر وضعیتتان چک شود، خطر کمتری شما و فرزندتان را تهدید کرده و احساس بهتری دارید.
یکی از مواردی که ممکن است در هفته چهارم نوزادی با آن روبرو شوید، گریه بیش از حد فرزندتان است. اگر فرزند شما برای حداقل سه روز در هفته به مدت سه ساعت یا بیشتر گریه میکند و هیچ دلیل پزشکی برای این کارش وجود ندارد، احتمالاً کولیک دارد. کولیک حالتی است که نوزاد به شکلی غیر قابل کنترل گریه میکند.
نوزادی که کولیک دارد، واقعاً به شکل ناخوشایندی رفتار میکند. ممکن است ناگهان پاهایش را باز کرده و از خودش باد شکم بیرون بدهد. گریه کردنش هم ممکن است در هر ساعتی از شبانه روز رخ دهد. اما معمولاً مواردی که شدیدتر است، معمولا در بین ساعت 6 بعد از ظهر و نیمه شب رخ میدهد.
خوشبختانه کولیک نوزاد تا ابد طول نمیکشد. آماری وجود دارد که میگوید: 60 درصد نوزادان تا 3 ماهگی در بدترین حالت کولیک خود قرار دارند و 90 درصد آن ها تا چهار ماهگی وضعیت بهتری را تجربه میکنند.
اگر فکر میکنید نوزادتان در هفته چهارم کولیک دارد، بهتر است با یک پزشک کودک تماس بگیرید. پزشک کودک چون تجربه مواجه شدن با این موارد را داشته، ممکن است دلایل احتمالی دیگر گریه نوزاد مثل مشکلات روده یا عفونت مجرای ادرار را تشخیص بدهد.
او همچنین تغذیه مناسب و رشد طبیعی فرزندتان را چک میکند. در نهایت اگر کولیک هم داشته باشد، بهترین راه برای مقابله با آن را به شما میگوید. بنابراین تاکید ما در مراجعه به پزشک را جدی بگیرید.
نوزادان متفاوت هستند و هرکسی با روش خاصی آرام میشود. بنابراین شاید لازم باشد که چند تا از بهترین راههایی که نوزادتان را آرام میکند پیدا کرده و با همان روند پیش بروید.
بدون شک شنیدن صدای گریه عزیز دردانه تان نا امید کننده و ملال آور است. اگر کسی را در کنار خود دارید که میتواند او را آرام کند، شانس بزرگی آوردید. اگر میخواهید برای چند دقیقه هم که شده او را در گهوراه بگذارید و استراحت کنید، این کار را انجام دهید. با وجود اینکه فرزندتان هنوز گریه میکند اما رها کردنش برای چند دقیقه به او آسیب نمی‌رساند.
tarbiatgram@
tarbiatgram_com@
