Warning: file_exists(): open_basedir restriction in effect. File(/home/tarbiatg/domains/tarbiatgram.com/public_html/wp-content/plugins/wp-rocket/) is not within the allowed path(s): (/home/h205593/:/tmp:/var/tmp:/opt/alt/php81/usr/share/pear/:/dev/urandom:/usr/local/lib/php/:/usr/local/php81/lib/php/) in /home/h205593/domains/tarbiatgram.com/public_html/wp-content/advanced-cache.php on line 17
هفته دوم بیست و دو ماهگی | آشنایی با تکنیک تربیت مثبت | تربیتگرام| آموزش فرزندپروری
رمز عبور به ایمیل شما ارسال می شود

هفته دوم بیست و دو ماهگی

هفته دوم بیست و دو ماهگی

هفته دوم 22 ماهگی فرصت مناسبی است که مهارت‌اشتراک گذاری را به کودک یاد دهید. البته نباید انتظار داشته باشید که کودک آن را سریعا یاد بگیرد. کودک 22 ماهه شما اکنون می‌تواند چهره افراد فامیل و دوستان نزدیکتان را تشخیص بدهد. در پایان چند تکنیک ناب و کاربردی برای تربیت مثبت کودک در هفته دوم 22 ماهگی خواهیم گفت.

مهارت به اشتراک گذاری

در هفته دوم 22 ماهگی‌اشتراک گذاری وسایل دغدغه فرزندتان نیست. از او انتظار نداشته باشید که این مهارت را یاد بگیرد. در حال حاضر او روی یک مهارت کار می‌کند و آن مالکیت خودش است. به همین خاطر است که کلمه : من و اسم خودش را بارها به زبان می‌آورد. او تمایل به‌اشتراک گذاری‌اشیا ندارد چون هنوز درباره اینکه ممکن آن وسیله در یک زمانی برگردد، درکی ندارد.

اما شما می‌توانید یک کار انجام دهید. وقتی اسباب بازی‌اش را به یک کودک دیگر می‌دهد، این رفتارشرا تشویق کنید. به کودک نشان دهید که‌اشتراک گذاری وسایل چیست و با استفاده از کلمات آن را توضیح دهید. مثلا از او بپرسید آیا می‌توانید با یکی از اسباب بازی‌هایش بازی کنید؟ اگر مخالف نشان داد، او را مجبور به این کار نکنید. بهتر است بگویید: الان نوبت منه که بازی کنم. اجازه میدی؟

 با رد و بدل شدن اسباب بازی بین شما و کودک او کم کم می‌فهمد که‌اشتراک گذاری کردن چگونه است. کودک را به‌اشتراک گذاری اسباب بازی در زمان بازی مجبور نکنید و اسباب بازی‌اش را به شخص دیگری ندهید. به جای آن اسباب بازی‌های ساختنی مثل خانه بازی که بخش‌های زیادی دارد را بیرون ریخته و اجازه دهید کودکان بر روی اینکه چه کسی کدام بخش را انجام دهد به توافق برسند.

اگر به کودک عکس‌های دوستان و اعضای نزدیک را نشان دهید، او می‌تواند صورت و حتی نام آن‌ها را تشخیص دهد. او همچنین قادر است عکس خودش را در بین یک گروه پیدا کند.

تکنیک تربیت مثبت

اجازه دهید اول از همه سنگ‌هایمان را وا بکنیم و موضوعی را مشخص کنیم. تربیت فرزند به این معنی نیست که او را تنبیه کنید. وقتی با موضوعی مواجه می‌شوید، قرار نیست فقط به این فکر کنید که با او مخالفت نشان دهید. به جای آن ببینید چگونه می‌توانید از این فرصت برای تغییر رفتار کودک استفاده کنید.

شاید بگویید مگر به همین سادگی است؟ درک می‌کنیم خیلی وقت‌ها بخصوص وقتی که عصبانی هستید، این کار اصلا آسان نیست. اما با پرت کردن حواس کودک به سمت یک رفتار مثبت به جای مخالفت کردن، احترام او نسبت به شما و دیگران را بیشتر می‌کند.

خب اگر قانع شدید که تربیت مثبت را انجام دهید، در ادامه این مطلب می‌توانید تکنیک‌های موثر برای انجام آن را ببینید.

کاری که من می‌گویم را انجام بده:

اشتباه نکنید! منظورمان این نیست که به او دستور دهید. کودکان نوپا غالبا با تقلید از والدین رفتارها را یاد می‌گیرند. اگر به او شکل درست رفتار را نشان دهید، آن را انجام می‌دهد و حرف شما را گوش می‌کند. مثلا اگر می‌خواهید از کلمه لطفا استفاده کند، حتما خودتان باید در گفتگوی روزمره با دیگران و کودک آن را استفاده کنید.

صحبت کردن با احترام

فرزند شما وقتی بر سرش فریاد نکشید و با احترام با او صحبت کنید، راحت تر به حرف‌هایتان گوش می‌دهد. دقت کنید که با او ارتباط چشمی نیز داشته باشید.

به او بگویید انتظار دارید چه کاری انجام دهد.

اجازه دهید یکی دو مثال بزنیم تا موضوع روشن تر شود. مثلا به جای: گربه رو نزن بگویید: گربه رو آروم لمس کن. یا به جای: نرو بالای صندلی بگویید: لطفا بشین.

چند قانون ساده بگذارید:

چند قانون ساده بگذارید و آن ها را به کودک بگویید و در انجام آن ثبات داشته باشید. انتظار نداشته باشید که کودکتان خودش بداند چه کاری باید انجام دهد. پذیرش قوانینی از جمله ندویدن در خیابان و نزدن دیگران که ضامن امنیت و سلامتی فرزندتان است، برایش راحت تر خواهد بود. قرار نیست لیستی بلند بالا از لمس نکردن وسایل تهیه کنید! امنیت کودک که فراهم شد و وسایل را از دسترسش دور کردید، خود بخود تعداد قوانین شما کم و کمتر می‌شود.

تشویق رفتارهای مثبت

وقتی کودک از رفتارهای مثبتش توجه بگیرد، روز به روز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. دقیقا بگویید به دلیل کدام رفتارش او را تحسین می‌کنید. مثلا بگویید: آفرین که اسباب بازی ات رو به خواهرت دادی. یا اینکه: آفرین که لیوان رو روی میز گذاشتی.

از رفتار انتقاد کنید نه کودک!

اشاره کردن به کودک و تهدید کردن او هیچ کمکی به انجام رفتار مناسب نمی‌کند. درباره این صحبت کنید که کدام رفتار مناسب و کدام رفتار ناشایست است.

مثلا: من از این صدایی که از خودت در میاری خوشم نمیاد. به جاش اینجوری صحبت کن. یک مثال دیگر: وقتی رول دستمال توالت رو درمیاری، من خوشم نمیاد. وقتی صدات می‌زنم و فورا میای، خیلی خوشحال میشم.

از منفی گرایی دوری کنید

به جای پرسیدن سوالاتی که با جواب همراه می‌شوند، سعی کنید جمله خبری بگویید. اینگونه دیگر کودک شما فرصت نه گفتن را نخواهد داشت. مثلا به جای : شام آماده است می‌خوری؟ بگویید: عزیزم بیا شامت رو بخور. برات پاستا و شیر درست کردم که دوست داشتی.

احمدرضا کرمی

احمدرضا کرمی

مهندس الکترونیکی هستم که بعد از فارغ التحصیلی و به صورت کاملا اتفاقی وارد حوزه محتوا شدم. از قدیم عاشق ادبیات و زبان فارسی و دلباخته زبان انگلیسی بودم اما به دلیل برخی مسائل نتوانستم طعم شیرین وصال را بچشم. از همان ابتدا نوشته‌های من به صورت تحلیلی و کاربر محور بوده که ناشی از مدل ذهنی ارزش آفرینم و همچنین تحصیل در رشته مهندسی الکترونیک است. پس از آشنایی با بازاریابی محتوایی و علم مارکتینک، تکنیک‌های نویسندگی اثربخش را چاشنی کارم کردم. دیگران مرا کارشناس بازاریابی محتوایی می‌خوانند. خودم اما فکر میکنم نویسنده‌ای هستم که دغدغه ارزش آفرینی دارد و استفاده از علم بازاریابی در این راه به من کمک می‌کند. هدف غایی من این است که همچنان که خودم از نوشته‌هایم لذت می‌برم، باری هر چند کوچک از دوش خوانندگان مطالبم بردارم.

پرسشی دارید؟ پاسختان را خواهیم داد ...

دیدگاهتان را بنویسید