وقتی توی اتوبوس، قطار یا مکان عمومی هستین، کودکتون یه فرد معلول رو میبینه و از شما با صدای بلند سوال میکنه که : بابا بابا، پاهای اون مرده چه مشکلی داره؟ کودکان سه ساله معمولا تفاوت بین ظاهر خودشون و دیگران رو خیلی خوب متوجه میشن. نسبت بهش هم خیلی حساس هستن. جالب اینجاست که با صدای بلند میپرسن که چرا مو، پوست و چشم های یکی دیگه با من فرق میکنه. چرا اون خانم رو ویلچره. اونا از این موضوع تعجب میکنن و نسبت بهش کنجکاون.
با وجود اینکه ممکنه این کارشون شما رو خجالت زده کنه، پرسیدن این سوالات راه رو برای حرف زدن درباره موضوعات مهمی چون جنسیت، نژاد،سن و معلولیت باز میکنه. اگه ازتون سوال پرسید، سعی کنید که یه جواب مختصر و قابل فهم بدید. مثلا: اون مرد تصادف کرده و یکی از پاهاش رو از دست داده و دکتر بهش یه پای جدید داده. سعی کنید توضیحاتتون خیلی ساده باشه. مثلا گفتنِ اینکه پوست صورت انواع مختلفی داره برا کودک سه ساله شما قابل فهمه. تا بجاش بخواید بگید طرف عرب، افغانی یا ترکه.
از بیان این مثال ها که بگذریم، این سِن بهترین زمان برای یاد دادن نگاه بدون قضاوت به فرزندتونه. در حالی که ممکنه فرزندتون به دنبال تفاوت ها بگرده، بهش شباهت ها رو هم نشون بدید. وقتی افرادی با ظاهر متفاوت رو میخواید ببنید، فرزندتون رو با خودتون ببرید.
تا حالا شده به خاطر اینکه فرزندتون اهمال کاری میکنه یا حرفاتون رو گوش نمیده، خونِ‌شما به جوش بیاد؟ اگر میخواید نتیجه بهتری بگیرید، به شکل واضح باهاش صحبت کنید. مثلا به جای گفتنِ: برا شام خوردن آماده شو، بگید همین الان اسباب بازی ات رو بذار کنار و برو دستاتو بشور.
مقاله بعدی: رشد کودک در سه سال و نیمه
tarbiatgram@
tarbiatgram_com@
